Η Δένια Μιμερίνη φέτος υποδύεται τη Ρηνιώ στην καθημερινή σειρά του Open, Έρωτας φυγάς.
Η ταλαντούχα ηθοποιός μιλά για όλους και για όλα σε πρόσφατη συνέντευξή της σε εβδομαδιαίο περιοδικό. Μεταξύ άλλων, αποκάλυψε και ένα σοκαριστικό περιστατικό που έχει βιώσει.
- Είστε πολύ νέα, 26 χρόνων, και μόλις αποφοιτήσατε από τη σχολή ήρθε και η πρώτη δουλειά. Η ανάγκη να εκφραστείτε μέσα από το θέατρο ήταν κάτι που είχατε από μικρή ή προέκυψε ξαφνικά στη ζωή σας;
Κάθε άλλο παρά ξαφνικά! Από πολύ μικρή ήξερα τι ήθελα να γίνω. Ήταν μονόδρομος για μένα η υποκριτική. Αν και η αλήθεια είναι ότι το πρώτο που είχα πει ότι ήθελα να γίνω ήταν υπηρέτρια. Κάποιος ενδόμυχος ψυχαναγκασμός με την καθαριότητα ή το να είμαι εξυπηρετική, (γέλια) Οπότε με το ρόλο της Ρηνιώς ταυτίστηκα! Όμως ήξερα ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός. Έκανα από μικρή θέατρο, ασχολήθηκα πολύ με το χορό.
Τελειώνοντας το σχολείο, έφυγα στη Γαλλία για να σπουδάσω θέατρο, όμως δυστυχώς δεν ήταν αυτό που είχα φανταστεί, ήταν κάτι πολύ θεωρητικό. Επέστρεψα, τελείωσα το τμήμα Μετάφρασης και Διερμηνείας στην Κέρκυρα, μέχρι να δω πώς θα κινηθώ και πώς θα προσεγγίσω το στόχο μου. Ταυτόχρονα με την πτυχιακή μου, έδωσα και εξετάσεις στο Ωδείο Αθηνών και πέρασα.
- Έχετε χαρακτηριστικά Γαλλίδας… Σκεφτήκατε ποτέ να δώσετε στον εαυτό σας μια δεύτερη ευκαιρία δοκιμάζοντας τις δυνάμεις σας στο Παρίσι;
Είναι ένα από τα όνειρά μου! Αγαπώ πολύ τη γαλλική κουλτούρα, τη χώρα, τους Γάλλους, τα κείμενά τους. Μακάρι να βρω, όχι την ευκαιρία, αλλά τον τρόπο να ψάξω για να βρω την ευκαιρία!
- Υπάρχει δηλαδή στα μελλοντικά σας σχέδια η προοπτική να μετακομίσετε για κάποιο διάστημα, π.χ., για ένα χρόνο, στο Παρίσι, επιδιώκοντας εκεί μια καριέρα;
Και για ένα, και για δύο, και για μόνιμα! Και στο Παρίσι και οπουδήποτε αλλού στη Γαλλία ή και όχι στη Γαλλία!
- Ζούμε στην εποχή της αμφισβήτησης των πάντως. Εσείς έχετε βιώσει αμφισβήτηση;
Εννοείται. Ευτυχώς, οι μόνοι που δεν με αμφισβήτησαν ποτέ είναι οι γονείς μου. Είχα την τύχη – και -πάντα θα τους ευχαριστώ για αυτό – να στηρίζουν τις επιλογές μου. Αυτό που μου έλεγαν είναι ότι για να μην με επηρεάζει η αμφισβήτηση που αναπόφευκτα ίσως δεχθώ, πρέπει να πατώ γερά στα πόδια μου και να κυνηγώ τα όνειρα μου. Έχω βιώσει αμφισβήτηση από μικρό παιδί, όταν ασχολήθηκα με τον αθλητικό χορό, όπου τα πράγματα ήταν πολύ σκληρά. Κάπως έτσι ήταν και στη σχολή. Και το θέατρο είναι πρωταθλητισμός!
- Ποιο ήταν το πιο… σκληρό που σας έχουν πει;
Μου έρχονται πρόχειρα δυο 0 τρία στο μυαλό… Ένας προπονητής μου στο χορό μας είχε ζητήσει να φέρουμε σακούλες σκουπιδιών στο επόμενο μάθημα και, όταν τον ρωτήσαμε γιατί, μας απάντησε: «για να ξερνάω μέσα όταν σας βλέπω να χορεύετε». Ακόμα το θυμάμαι! Και αργότερα, επειδή έχω ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, καθηγητές με κατέτασσαν στις άσχημες ή στις μη θηλυκές και δεν ξέρω κι εγώ τι…
- Σας μπλόκαρε αυτό;
Εννοείται πως με μπλόκαρε, αλλά σκεφτόμουν ότι δεν ήθελα να είμαι όμορφη. Καλή ηθοποιός ήθελα να είμαι. Νομίζω, άλλωστε, ότι η ομορφιά είναι κάτι πολύ υποκειμενικό.
- Έχετε κάνει ψυχοθεραπεία;
Όχι ακόμη, αλλά επειδή υποστηρίζω ότι, όταν κάνεις κάτι, πρέπει να το κάνεις με πάθος, θέλω να το κάνω όταν θα είμαι πιο ήρεμη και θα έχω βρει το χρόνο και το σθένος για κάτι τέτοιο. Θέλω να απαλλαγώ από τις ενοχές που με βασανίζουν με το παραμικρό, να πιστέψω στον εαυτό μου και να τον εξυπηρετώ, όχι μόνο τους άλλους.
- Έχετε το σύνδρομο του καλού παιδιού;
Το έχω λίγο, ναι.
- Τι λείπει από τη ζωή σας σήμερα;
Θα σας έλεγα ότι, ευτυχώς, λείπει ο ελεύθερος χρόνος. Ευτυχώς, διότι μου αρέσει να έχω γεμάτο πρόγραμμα. Μου λείπει κι ένα ακόμα θέατρο, είπε η Δένια Μιμερίνη στο 7 Μέρες TV.
πηγή: www.gossip-tv.gr
