“Αν το κάναμε πιο γκράντε, έχει να κάνει με τον τρόπο που λειτουργούμε γενικά ως άνθρωποι” εξηγεί ο Μαυρίκιος Μαυρικίου.
Στα αρνητικά σχόλια που κατά καιρούς δέχονται στα social media, τόσο ο ίδιος όσο και η εγκυμονούσα σύζυγος του, Ιλάειρα Ζήση, καθώς και στην προβολή της προσωπικής τους ζωής εστίασε ο Μαυρίκιος Μαυρικίου μιλώντας στο περιοδικό ΟΚ! και τον δημοσιογράφο Αστέρη Κασιμάτη.
Μοιράζεστε δημόσια πολλές στιγμές από την κοινή σας ζωή. Θεωρείς ότι η υπερβολική έκθεση μπορεί τελικά να σας βλάπτει;
Ότι κάνουν όλα τα ζευγάρια κάνουμε κι εμείς. Κάναμε gender reveal και κατηγορηθήκαμε. Αν εμείς το κάναμε πιο γκράντε, έχει να κάνει με τον τρόπο που λειτουργούμε γενικά ως άνθρωποι. Από εκεί και πέρα, είναι δικαίωμα των media να το αναπαράγουν.
Εγώ αυτό που θέλω είναι να υπάρχει πάντα ένα όριο. Γενικά προσπαθούμε να στέλνουμε χαμόγελα και ελπίδα. Αν αυτό τελικά παραφράζεται, δηλαδή ότι κάνουμε και καμία χαζομάρα παραπάνω, είναι λόγω του αυθορμητισμού μας. Να θυμίσω ότι η Ιλάειρα είναι 25 ετών. Εγώ ξαφνικά γίνομαι μπαμπάς και είμαι ενθουσιασμένος.
Κατά καιρούς μπορεί οι αντιδράσεις μου να είναι λίγο παρατραβηγμένες. Αλλά ποιος μπορεί να μου το απαγορεύσει ή να κατακρίνει τη χαρά ενός ζευγαριού που θα αποκτήσει μωρό ή που παντρεύεται. Νομίζω πως πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει αυτό.
Οι περισσότεροι χρήστες στα social media δεν φιλτράρουν τα σχόλια τους.
Βλέπω όλα αυτά που γράφονται και για άλλους επώνυμους και influencers, όπως για παράδειγμα για την Ιωάννα Τούνη. Δεν τη γνωρίζω προσωπικά την κοπέλα αλλά θεωρώ ότι, με όλα αυτά που της γράφουν, τη ζηλεύουν. Αν δεν σου αρέσει, μην την ακολουθείς, μην τη σχολιάζεις. Ένα κουμπί είναι το unfollow. Εμείς κάθε μέρα ξυπνάμε με 300 – 500 νέους ακολούθους. Αυτό δείχνει ότι οι άνθρωποι θέλουν να μας βλέπουν και να μαθαίνουν για εμάς.
Αν κάποιος είναι ακομπλεξάριστος, μπορεί να δει ότι όλο αυτό δεν το κάνουμε ούτε για το θεαθήναι ούτε γιατί δεν έχουμε να κάνουμε τίποτα άλλο στη ζωή μας. Εγώ δουλεύω 18 ώρες το 24ωρο και η Ιλάειρα, που είναι έγκυος, δουλεύει από το σπίτι. Θεωρώ ότι μας αξίζει να ζούμε όπως θέλουμε και όπως ονειρευτήκαμε. Θα μπορούσαμε ενδεχομένως να καθόμασταν και κάποιες ώρες, αλλά δεν το επιλέγουμε αυτό.
