Οι Glass Animals ήταν πάντα ένα συγκρότημα που ξεφεύγει από τις προσδοκίες, συνδυάζοντας ψυχεδελικές επιρροές με R&B για να δημιουργήσουν επιτυχίες που αγγίζουν τους λάτρεις της indie pop. Η απροσδόκητη επιτυχία τους, ‘Heat Waves’, που χρειάστηκε 59 εβδομάδες για να φτάσει στην κορυφή του US Billboard singles chart, έθεσε ψηλά τον πήχη για τις επόμενες κυκλοφορίες τους. Τώρα, με το τέταρτο άλμπουμ τους, ‘I Love You So F***ing Much’, το συγκρότημα από την Οξφόρδη αντιμετωπίζει την πρόκληση να ακολουθήσει αυτή την επιτυχία.
Το άλμπουμ ξεκινά με το ‘Show Pony’, ένα κομμάτι που ενσωματώνει την αυτοπεποίθηση ενός συγκροτήματος που κυριαρχεί στα charts. Με γιγαντιαία παραγωγή και δυναμική ώθηση-έλξη, είναι μια δυνατή αρχή που σηματοδοτεί μια τολμηρή νέα κατεύθυνση για τους Glass Animals. Ο μοναδικός συνδυασμός τους από pop και ιδιοσυγκρασιακά indie στοιχεία είναι εμφανής, διατηρώντας τη χαρακτηριστική γοητεία που τους τράβηξε αρχικά την προσοχή.
Τραγούδια όπως το ‘A Tear In Space (Airlock)’ και το ‘Creatures In Heaven’ αναδεικνύουν την φωνητική δεξιοτεχνία και την λυρική δημιουργικότητα του Dave Bayley. Η ικανότητα του Bayley να προφέρει το “water” με τρόπο που γεφυρώνει τις αμερικανικές και βρετανικές του ταυτότητες και οι έξυπνοι ρυθμοί του κρατούν τους ακροατές σε εγρήγορση. Το ‘White Roses’ περιλαμβάνει αξέχαστες γραμμές όπως “Let me dangle from you like a piece of meat”, προσθέτοντας στον μοναδικό χαρακτήρα του άλμπουμ.
Οι μεγαλύτερες εκπλήξεις του άλμπουμ έρχονται από τα πιο συμβατικά τραγούδια του. Το ‘On The Run’ συνδυάζει στοιχεία των Pixies και των Flamingos, οδηγώντας σε ένα κολλητικό ρεφρέν, ενώ το ‘Lost In the Ocean’ χρησιμοποιεί doo-wop φωνητικά της δεκαετίας του ’50 για να δημιουργήσει ένα επικό κλείσιμο. Ωστόσο, το κομμάτι που ξεχωρίζει είναι το ‘Wonderful Nothing’, το οποίο συνδυάζει μια θεατρική, χορωδιακή εισαγωγή με έναν trap ρυθμό και μια EDM εμπνευσμένη μπασογραμμή που θυμίζει το ‘Supermassive Black Hole’ των Muse.
Το ‘I Love You So F***ing Much’ βασίζεται στην έννοια της εξερεύνησης διαφορετικών απεικονίσεων της αγάπης σε κάθε τραγούδι, παρόμοια με το δεύτερο άλμπουμ τους, ‘How to Be a Human Being’. Αυτή τη φορά, ο Bayley προσπαθεί να συνδέσει το συναίσθημα με το σύμπαν, απεικονίζοντας την αγάπη ως το μεγαλύτερο πράγμα μέσα σε αυτό. Είναι μια φιλόδοξη υπόθεση, αλλά μια που δεν αποδίδει πλήρως. Ενώ υπάρχουν στιγμές ενδιαφέροντος και ματιές στο παρελθόν των Glass Animals, το άλμπουμ συχνά υπολείπεται, αισθανόμενο υποτονικό και λιγότερο συναρπαστικό από τις προηγούμενες δουλειές τους.
Παρά τις αδυναμίες του, το ‘I Love You So F***ing Much’ είναι ένα δείγμα της προθυμίας των Glass Animals να σπρώξουν τα όρια και να εξελιχθούν. Είναι ένα άλμπουμ που αγκαλιάζει την έννοια της pop, διατηρώντας παράλληλα τις χαρακτηριστικές indie-pop ιδιοτροπίες του συγκροτήματος. Για τους θαυμαστές, προσφέρει έναν συνδυασμό νοσταλγίας και νέων κατευθύνσεων, ακόμα κι αν δεν χτυπά πάντα το στόχο.
Σε ένα ταχέως μεταβαλλόμενο pop τοπίο, οι Glass Animals συνεχίζουν να χαράζουν τον μοναδικό τους χώρο. Αν και το τελευταίο τους άλμπουμ μπορεί να μην επιτύχει την ίδια επιτυχία με το ‘Heat Waves’, είναι μια τολμηρή δήλωση της καλλιτεχνικής τους εξέλιξης και της διαρκούς δημιουργικότητάς τους.
Tracklist:
1. Show Pony
2. whatthehellishappening
3. Creatures in Heaven
4. Wonderful Nothing
5. A Tear in Space (Airlock)
6. ICMYFILA
7. How I Learned To Love Bomb
8. White Roses
9. On the Run
10. Lost in the Ocean
