Η συναυλία των Pink Floyd που προξένησε μία τεράστια οικολογική καταστροφή.
Υπάρχουν μερικές ιστορίες στην ιστορία της μουσικής που μοιάζουν περισσότερο με κωμικά σκετς παρά αληθινές ιστορίες, χάρη στην απόλυτη γελοιότητά τους. Οι Pink Floyd έχουν συμβάλει σε αρκετές από αυτές τις ιστορίες, με πολλές τρελές θεωρίες ή παράξενες ιστορίες που σχετίζονται με το συγκρότημα.
Υπάρχει εκείνη η φορά που το φουσκωτό γουρούνι ξέφυγε και τρομοκράτησε το Λονδίνο. Υπάρχει η ιστορία του live άλμπουμ τους που ηχογραφήθηκε μπροστά σε κανέναν άλλον εκτός από τα φαντάσματα της Πομπηίας.
Υπάρχει ακόμα και η ιστορία του πώς έγιναν το πρώτο συγκρότημα που έπαιξε τη μουσική του στους γαλαξίες του διαστήματος.
Αλλά καμία από αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι τόσο χαζή όσο η ιστορία της ημέρας που οι Pink Floyd σκότωσαν χιλιάδες ψάρια.
Ήταν 15 Μαΐου 1971. Ο Syd Barrett είχε αποχωρήσει από το συγκρότημα και η νέα σύνθεση των Pink Floyd άρχιζε να ενισχύει τον ήχο της, μετακινούμενη αργά προς την επική φύση που θα αποκαλυπτόταν τελικά στο “Dark Side Of The Moon” το 1973.
Αλλά προς το παρόν, έκαναν περιοδείες και εμφανίσεις εκτενώς, συμπεριλαμβανομένης μία συναυλία στους Κήπους του Crystal Palace στο Hyde Park του Λονδίνου, όπου διοργανώθηκε μία σειρά συναυλιών για το κοινό της αντικουλτούρας.
Καθ’ όλη τη δεκαετία του 1970, το πάρκο φιλοξένησε ονόματα όπως οι The Beach Boys, The Faces, Elton John, Lou Reed, Santana, Bob Marley και Joe Cocker.
Ωστόσο, καμία από τις εμφανίσεις τους δεν έγινε τόσο διάσημη όσο η οικολογική καταστροφή που προξένησαν οι Pink Floyd με τη μία συναυλία τους.
Τα προβλήματα προέκυψαν αρχικά χάρη σε ένα γιγαντιαίο φουσκωτό χταπόδι.
Φαίνεται ότι το συγκρότημα είχε πραγματικά μία ιδιαίτερη προτίμηση στα φουσκωτά ζώα και για αυτή τη συναυλία, τοποθέτησαν ένα τεράστιο χταπόδι στη λίμνη, με τα πλοκάμια του απλωμένα στο νερό. Καθώς η συναυλία συνεχιζόταν, το χταπόδι υποτίθεται ότι φούσκωνε και μεγάλωνε χάρη σε υποβρύχια καπνογόνα.
Ωστόσο, οι θεατές δεν ήταν πραγματικά λάτρεις των κανόνων υγείας και ασφάλειας και ήθελαν να πιάσουν με τα χέρια τους αυτό το φουσκωτό μαλάκιο και του είχαν κάνει τρύπες πριν ακόμα ξεκινήσει η συναυλία.
Όταν άρχισαν να ανάβουν καπνογόνα, τα αέριά τους κατέληξαν στο νερό, δηλητηριάζοντας σιγά – σιγά τον ήρεμο πληθυσμό των ψαριών.
Αλλά η οικολογική καταστροφή επιδεινώθηκε. Οι Pink Floyd ήταν τόσο αποφασισμένοι να δημιουργήσουν μία απόλυτη αισθητηριακή υπερφόρτωση που είχαν επίσης εξοπλιστεί με ξηρό πάγο, πορτοκαλί καπνογόνα και πυροτεχνήματα, για τα οποία είχαν αποφασίσει επίσης να τα ρίξουν απλά στη λίμνη.
Το αποτέλεσμα ήταν μία μαζική θαλάσσια σφαγή καθώς χιλιάδες ψάρια δηλητηριάστηκαν.
Εάν όλα αυτά δεν ήταν αρκετά γελοία, η ιστορία λέει ότι τα ηχεία των Pink Floyd έδωσαν το τελειωτικό χτύπημα. Εκείνη την εποχή, το συγκρότημα χρησιμοποιούσε ένα τεράστιο τετραφωνικό ηχοσύστημα που αποτελούνταν από ηχεία surround ήχου τοποθετημένα γύρω από το χώρο.
Όταν το συγκρότημα ανέβηκε στη σκηνή για τη συναυλία του, η τεράστια δύναμη που προερχόταν από τους ενισχυτές τους ταρακούνησε το έδαφος, στέλνοντας ηχητικά κύματα που διαπέρασαν τη λίμνη.
Τα επίπεδα ήχου έφτασαν στο επικίνδυνο ύψος των 95 dB.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), η τιμή των 55 dB είναι το ιδανικό μέγιστο για έκθεση τις περισσότερες φορές, ενώ η έκθεση σε επίπεδα ήχου πάνω από 90 dB για περισσότερες από τέσσερις ώρες είναι ήδη πολύ επιβλαβής – για τους ανθρώπους.
Αλλά αν είσαι ένα ψάρι που παλεύει για τη ζωή του σε μία δηλητηριασμένη λίμνη, παρακολουθώντας τους φίλους σου τα ψάρια να ασφυκτιούν χάρη στις αποτυχημένες προσπάθειες ενός rock συγκροτήματος να πραγματοποιήσει μία θεαματική συναυλία, τα πράγματα δεν φαίνονται καλά.
Τελικά, δεν υπήρχαν επιζώντες. Η λίμνη του πάρκου έγινε μαζικός τάφος όπου προφανώς πέθαναν ακόμη και τα νούφαρα.
Οι Pink Floyd κλήθηκαν στη συνέχεια να καλύψουν τα έξοδα της οικολογικής καταστροφής.
Το συγκρότημα χρεώθηκε από το δημοτικό συμβούλιο της περιοχής να αποζημιώσει το κόστος των χιλιάδων νεκρών ψαριών και να αποκαταστήσει τη θαλάσσια ζωή στον κήπο.
Κατηγορήθηκαν ευθέως και κρίθηκαν ένοχοι για ανθρωποκτονία ψαριών με τον ακριβή αριθμό θανάτων να είναι άγνωστος.