Η ταινία που κατέστρεψε τα πάντα για το rock and roll.
Το rock and roll ως μουσικό είδος έχει αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολο να πεθάνει.
Όσο κι αν προσπαθούν να του βάλουν την ταφόπλακα, πάντα θα υπάρχει ένα συγκρότημα που θα κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ που θα αφήσει τους πάντες άφωνους και θα αποδείξει γιατί αυτό το είδος ήταν τόσο ενδιαφέρον από την αρχή.
Αν υπήρχε κάποια στιγμή που το rock έπρεπε να είχε πει τα τελευταία του λόγια, ήταν όταν κυκλοφόρησε η ταινία «The Decline of Western Civilization Part 2: The Metal Years» το 1988.
Παρ’ όλα αυτά, το rock and roll πάντα ήταν φιλικό προς τις ταινίες του είδους.
Συγκροτήματα όπως οι Beatles και οι Led Zeppelin θα μπορούσαν να είχαν επιβιώσει μόνο με τη μουσική τους, αλλά θα ήταν οι θαυμαστές πραγματικά ικανοποιημένοι αν δεν είχαν τις ταινίες όπως το «Let It Be» και το «The Song Remains the Same» στη ζωή τους για να τις απολαύσουν;
Το «The Decline of Western Civilization» δεν ξεκίνησε καν ως τόσο κακή σειρά ταινιών.
Το πρώτο μέρος, που κυκλοφόρησε στα τέλη της δεκαετίας του 1970, κατέγραψε την άνοδο της hardcore punk σκηνής, συμπεριλαμβανομένων εμβληματικών εμφανίσεων από συγκροτήματα όπως οι Fear.
Αυτό το είδος ήταν προορισμένο να διαρκέσει μόνο για λίγο, και μέχρι τη στιγμή που οι κάμερες άρχισαν να γράφουν αργότερα στη δεκαετία του 1980, η προσοχή είχε στραφεί στο glam rock.
Κανένα πρόβλημα, σωστά; Όταν ξεκίνησε το MTV, το hair metal κίνημα ήταν φτιαγμένο για την κάμερα, αλλά μόλις οι κάμερες άρχισαν να γράφουν, τα πράγματα πήραν μία απροσδόκητη τροπή.
Εκτός από τα glam rock συγκροτήματα που ήθελαν να παίζουν δυνατή rock μουσική για όποιον ήθελε να τους ακούσει, η υπερβολή στην ταινία έκανε τα πάντα να φαίνονται υπερβολικά διογκωμένα.
Παρά τη μακρά λίστα άγνωστων ονομάτων που εμφανίστηκαν στην ταινία, τα οποία κανείς δεν θυμάται εκτός κι αν ήταν στο συγκρότημα ή ένας από τους ατζέντηδές τους, το μεγαλύτερο μέρος των πρωτοκλασάτων αστέρων σίγουρα δεν παρουσιάζεται με τον καλύτερο τρόπο.
Είναι ωραίο να βλέπεις τον Ozzy Osbourne, αλλά έπρεπε πραγματικά να φαίνεται τόσο χαμένος που να μην μπορεί καν να βάλει έναν χυμό πορτοκαλιού στο ποτήρι του όταν ξυπνά για πρωινό;
Ακόμα κι αν η σκηνή με τον Osbourne υποτίθεται ότι ήταν υπερβολική για την κάμερα, δεν παρουσιάζει το lifestyle του rock star με τον καλύτερο τρόπο.
Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα είναι ο Chris Holmes από τους WASP, στον οποίο η ταινία επιστρέφει συνεχώς καθώς βυθίζεται σε μία πισίνα και τελικά ρίχνει πάνω του ένα μπουκάλι βότκα.
Παρ’ όλα αυτά, ίσως το «The Decline of Western Civilization Part 2» να ήταν ένα είδος αφύπνισης για τους πραγματικούς rock and rollers. Ξαφνικά, οι υπερβολικές νύχτες στην πόλη άρχισαν να φαίνονται απίστευτα θλιβερές και οριακά αξιολύπητες.
Όσο κι αν προσπαθούσε η ταινία να τις παρουσιάσει ως κάτι cool, όταν βλέπεις κάποιον σαν τον Paul Stanley των KISS να δίνει συνέντευξη στο κρεβάτι του, αυτή η σκηνή μοιάζει περισσότερο με εφηβική φαντασίωση στην καλύτερη περίπτωση και με καθημερινό μισογυνισμό στη χειρότερη.
Ακόμα κι όταν δεν εστιάζουν στους μεγαλύτερους αστέρες της εποχής, μερικές από τις περιστασιακές συνεντεύξεις με τους φιλόδοξους καλλιτέχνες του Λος Άντζελες φαίνονται ακόμα πιο τραγικές.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλοί από αυτούς μιλούν για το πως θα υπογράψουν συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία, παρόλο που δεν ξέρουν τίποτα από μουσική, οι περισσότεροι θα ήλπιζαν ότι όλο αυτό ήταν σκηνοθετημένο ώστε να μην υπάρχει κάποιος άφραγκος επίδοξος μουσικός που εξακολουθεί να περιφέρεται σε εκείνους τους δρόμους σήμερα.
Αφού τα πάντα στην ταινία έγιναν τόσο υπερβολικά που έφτασαν στο σημείο της παρωδίας, η εναλλακτική grunge σκηνή δεν θα μπορούσε να έρθει αρκετά γρήγορα.
Αν μη τι άλλο, το κοινό χρειαζόταν απεγνωσμένα να δει κάποιον τόσο φυσιολογικό στην εμφάνιση όσο ο Kurt Cobain να ξεσηκώνει τα πλήθη σε ένα γυμναστήριο αφού είδε συγκροτήματα όπως οι Whitesnake να κυκλοφορούν στους δρόμους του Λος Άντζελες με μαλλιά τόσο φουσκωμένα όσο το επέτρεπε η κάμερα.
Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος του hair metal κατατροπώθηκε από το grunge, θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι οι Nirvana έδειξαν προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά υπάρχει ένα καλύτερο επιχείρημα ότι αυτή η ταινία κατέστρεψε τα πάντα γι’ αυτούς.
Οι rock stars υποτίθεται ότι έπρεπε να φαίνονται σκληροί και να κυβερνούν τον κόσμο μέσα από τη δύναμη των επικών τραγουδιών τους, αλλά το «The Decline of Western Civilization Part 2» είναι μία νηφάλια εμπειρία για κάθε λάτρη της rock που δεν ήξερε σε τι έχει μπλέξει.