Το τραγούδι “Bella Ciao” έγινε πρόσφατα αντικείμενο πολιτικής διαμαρτυρίας όταν ευρωβουλευτές το τραγούδησαν ως καντάδα στον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Όρμπαν στο Στρασβούργο, προκαλώντας την αντίδραση της προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μετσόλα, που σχολίασε ότι «αυτό δεν είναι Eurovision».
Η ιστορία του τραγουδιού
Το “Bella Ciao”, που σημαίνει «Αντίο, όμορφη», είναι ένα κλασικό αντιφασιστικό τραγούδι με μακρά ιστορία στον αγώνα της αριστεράς κατά της πολιτικής καταπίεσης. Η πιο γνωστή εκδοχή του τραγουδιού προέρχεται από την οπτική ενός αντάρτη, ο οποίος, ξυπνώντας ένα πρωί, ξέρει ότι πρέπει να αφήσει την αγαπημένη του για να πολεμήσει έναν άγνωστο εχθρό, με την πιθανότητα να μην την ξαναδεί ποτέ.
Το “Bella Ciao” δεν είναι μόνο σύμβολο στην Ιταλία, όπου κάθε χρόνο στις 25 Απριλίου γιορτάζει την απελευθέρωση από τον φασισμό και τη γερμανική ναζιστική κατοχή, αλλά έχει γίνει ύμνος σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο. Χρησιμοποιήθηκε σε διαδηλώσεις στο Ιράν, την Ουκρανία, την Πολωνία και την Τουρκία. Από τη Χιλή μέχρι το Χονγκ Κονγκ, το *”Bella Ciao”* έχει υιοθετηθεί σε κινήματα όπως το Occupy Wall Street και οι Fridays for Future.
Η παγκόσμια απήχηση
Η δημοτικότητά του αυξήθηκε ακόμα περισσότερο μετά την προβολή του στη δημοφιλή ισπανική σειρά La Casa de Papel (Η Τέλεια Ληστεία), κάνοντας το τραγούδι γνωστό σε ένα ευρύτερο κοινό, πέρα από την πολιτική του σημασία. Μέσω ηλεκτρονικών remixes, το τραγούδι ακούγεται ακόμα και σε νυχτερινά κέντρα.
Η προέλευση και οι διάφορες εκδοχές του τραγουδιού
Η προέλευση του “Bella Ciao” είναι αρκετά περίπλοκη. Η πρώτη γνωστή ηχογράφηση μιας παρόμοιας μελωδίας έγινε το 1919 από τον Mishka Ziganoff, έναν ακορντεονίστα της klezmer μουσικής, χωρίς όμως στίχους. Οι ερευνητές εντοπίζουν τις ρίζες του στη γαλλική, εβραϊκή ή δαλματική λαϊκή μουσική. Υπάρχουν επίσης δύο στιχουργικές εκδοχές: η “παρτιζάνικη” εκδοχή που αφορά τους αντάρτες του ιταλικού αντιστασιακού κινήματος και η εκδοχή “mondina”, που αναφέρεται στις γυναίκες εργάτριες των ορυζώνων στην Ιταλία.
Η αντίφαση του τραγουδιού σήμερα
Στη σύγχρονη εποχή, το “Bella Ciao” έχει εξελιχθεί σε έναν ύμνο που ενώνει διάφορες πολιτικές και κοινωνικές ομάδες ενάντια στην καταπίεση. Αυτό προκαλεί μια αντίφαση, καθώς στην περίπτωση του Βίκτορ Όρμπαν, ο οποίος κατηγορείται για αυταρχικές τάσεις, το τραγούδι χρησιμοποιήθηκε από ευρωβουλευτές για να αντιδράσουν στις πολιτικές του. Αρχικά, το “Bella Ciao” είχε την ικανότητα να ενώνει ανθρώπους από διαφορετικές πολιτικές αποχρώσεις, ενάντια στον φασισμό και την καταπίεση.
